Een onbekend team, dat vlak onder Blauw-Wit ’81 op de ranglijst staat. Dus er moet vandaag gewonnen worden om in de race voor het kampioenschap te blijven. Vol goede moed zijn we afgereisd naar Tilburg. In de eerste paar minuten merken we dat FC Tilburg van fysiek spel houdt, helaas niet onze specialiteit. We missen vandaag onder andere Jesse van Riel en juist in dit type wedstrijd hadden we hem goed kunnen gebruiken. Na het aftasten van de tegenstander gaat Blauw-Wit in de aanval, Mirte zet de bal voor op Joep, zijn schot van een flinke afstand gaat nèt naast. Meteen daarna gaat een bal voorlangs voor Stijns doel, het spel gaat op en neer en de twee teams strijden letterlijk en figuurlijk om iedere meter. Stef ziet even later zijn kans en probeert het met een schitterend afstandsschot van het randje van het 16 metergebied. Helaas spat zijn schitterende uithaal keihard op de lat. Deze kans wordt vrijwel meteen gevolgd door een kans van FC Tilburg. Met een katachtige reflex weet Stijn nog net zijn linkervoet voor de bal te krijgen, en zo een tegengoal te voorkomen. Eigenlijk blijft het spel de hele eerste helft op en neer golven, beide partijen krijgen kansen, maar de achterhoedes en de doelmannen voorkomen goals. Ook op het middenveld wordt flink gas gegeven, duels worden soms door Blauw-Wit gewonnen en soms door FC Tilburg. Hoewel we op meer gehoopt hadden (en daar ook zeker de kansen voor hebben gehad) is de ruststand 0-0 zeer terecht. De teams zijn gelijkwaardig en ze gunnen elkaar geen millimeter.

Na de rust gaat het snel. In pakweg 5 minuten kijken we ineens tegen een 2-0 achterstand aan. FC Tilburg heeft met de kracht en de snelheid van een paar lange spelers tot twee keer toe het verschil kunnen maken en het net gevonden. Gelukkig mankeert er bij ons team niets aan de vechtlust. Na het tweede tegendoelpunt gaan ze op jacht naar de aansluitingstreffer. Het beeld is eigenlijk heel vergelijkbaar met de eerste helft, kansen aan beide zijdes. Slechts één groot verschil: FC Tilburg staat op een comfortabele voorsprong en heeft dus geen haast. Onze jongens en meiden gaan er echter vol voor en gaan geen duel uit de weg. Via de linkervleugel wordt een aanval opgezet en de bal belandt bij Mika. Hij ziet het gaatje en schiet de 2-1 binnen. Blauw-Wit krijgt weer hoop. De rest van de wedstrijd blijft één groot gevecht, onze kanjers zetten zich voor de volle 100% in, maar de bal wil er niet in. Het blijft bij een zure 2-1 nederlaag, Blauw-Wit had meer verdiend.

De JO13 was sinds 1 oktober, dus precies een half jaar (!), ongeslagen. Het kon niet goed blijven gaan en vandaag was het geluk niet aan onze zijde. Volgende week ontvangen we VV Trinitas thuis en dan gaan we voor een nieuwe reeks overwinningen!