Zondagmiddag mochten de melkkoeien van Paul en Ingrid Hazenberg in De Moer weer het weiland in. Vanuit de stallen volgden ze het met linten afgezette pad naar de wei waar ze met vreugdesprongen de lente vierden.
Door Jack IJpelaar
Het is altijd weer een prachtig schouwspel als de koeien na de winter weer de wei in mogen. De dieren lijken er naar uit te kijken en er is altijd veel belangstelling voor. Ook deze zondag zijn er enorm veel mensen op de been om de voorjaarsdans van de dieren te komen bekijken. Bij aankomst met de auto worden de bezoekers door verkeersregelaars naar weiden geleid die als parkeerplaats dienen. De aangekondigde zon laat zich nog niet zien, de ijzige oostenwind blaast des te nadrukkelijker over de weilanden. Gezinnen met kinderen, opa’s en oma’s zijn ruim op tijd aanwezig om een goed plaatsje te zoeken achter de linten langs het pad en in de drassige weiden, om de dieren zo goed mogelijk te kunnen zien. Voor de kinderen is er een speurtocht opgezet waarmee ze een zuivelversnapering kunnen verdienen. Op banners is informatie over koeien te vinden.
Kudde stormt langs de rijen bezoekers
Vanuit de stallen is het loeien van de koeien te horen. Ze zijn bij de hekken samengedromd en lijken aan te voelen dat ze weldra de wei in mogen. Het met linten afgezette pad naar de wei wordt nagelopen door Paul, Ingrid en de medewerkers om te controleren of iedereen achter de linten staat. Dan gaan de hekken los en stormt de kudde van 90 koeien langs de rijen bezoekers in de richting van het weiland. Als de voorste dieren ongeveer de helft van het pad hebben afgelegd staan ze plots stil. Alsof ze geschrokken zijn van de koude wind draaien ze zich om en gaan tegen de stroom van de kudde in terug richting de stal. Het oogt chaotisch. Maar als ze merken dat de terugweg geblokkeerd is kiezen ze toch maar weer de weg naar het weiland. Dat gaat gepaard met vreugdesoprongen en luid geloei. Het publiek geniet ervan.
Blijft leuk
Als de kudde tot rust is gekomen in het weiland en ze zich tegoed doen aan het malse gras, is het spektakel ten einde. Het publiek beweegt zich naar de uitgang. Sommige kinderen vinden het heerlijk om van de gelegenheid gebruik te maken de terugweg te kiezen door de modder. Wie dat wil kan op de terugweg bij een kraampje van Brabants Duingoed kaas proeven en kopen. De kinderen die hun speurtochtlijst hebben ingevuld, halen daarvoor de verdiende versnapering op in de boerderijwinkel die druk bezocht wordt. Alles bij elkaar duurt het een krap uurtje, maar het blijft leuk.