Er is echt een Groot Nederlander heen gegaan. Wim de Bie heeft samen met Kees van Kooten een enorm oeuvre neergezet die maatgevend is voor satire in Nederland. Geweldig grappig, scherp in maatschappelijke kwesties neerzetten en visionair. Ik denk dat de vlag halfstok hangt in Juinen.

‘Stoned als een garnaal’, ‘regelneef’, ‘doemdenken’, ‘mag ik even een teiltje?’, ‘positivo’, allemaal woorden die door deze helden in de Nederlandse taal zijn geïntroduceerd en nog steeds gebruikt worden.

Verreweg het beste wat ooit door Nederlanders is gemaakt op het gebied van humor en satire. Koot & Bie was legendarische televisie. Hoe kun je zoiets uitleggen aan de jongste generatie? Ik probeer het niet eens. Weergaloze typetjes, uiterst scherp neergezet. Als ik kijk naar de huidige generatie komische ’talenten’ komt niemand bij Wim de Bie en Kees van Kooten in de buurt.

Dakloze Dirk was toch wel mijn favoriet. Vooral de aflevering waar hij rondleidingen gaat geven over het daklozen bestaan en vervolgens zelf naar huis rijdt in een Ferrari, omdat ie zo lekker geboerd heeft door al die extra inkomsten naast zijn ‘ui-etkering’. Ook was hij van plan om 84 asielzoekers in ‘hui-es’ te nemen.

Ze hadden een vooruitziende blik op onze maatschappij. Ik zag laatst toevallig nog een paar filmpjes van ze uit de jaren ‘80 en veel van de maatschappelijke issues die destijds speelden over Moslims, politiek, bezuinigen etc. zijn tot op de dag van vandaag nog relevant. Alhoewel dit ook komt doordat men al 40 jaar aan het wegkijken is voor de problemen die er zijn.

Als ik kijk naar wat zich heden ten dage in Nederland afspeelt, dan waren Koot & Bie destijds hun tijd mijlenver vooruit en absolute visionairs. Ik was altijd benieuwd wat het duo in ‘Keek op de Week’ 5 seconden na het 8 uur journaal op zondagavond als eerste commentaar hadden. Vlug van geest, snel en gepast inspelend op iets wat zojuist voorbij was gekomen. Enorm knap. Dat was nog eens televisie waar je voor thuis bleef. Geniaal, spottend, vol humor. Maar altijd netjes zonder te kwetsen.

Op de maandagochtend altijd weer een wedstrijd op het schoolplein wie de sketch van Koot & De Bie het beste kon imiteren. Nostalgie. Vrienden die gewoon alle platen uit hun hoofd kenden. Met het overlijden van Wim de Bie sterft er een stukje van mijn jeugd.

Zou hun satire vandaag de dag nog gemaakt kunnen worden? Ik weet het oprecht niet. En anders geeft dat eens te meer aan hoe briljant ze waren. Maar ik ben bang dat ze veel kritiek uit de woke-gemeenschap zouden krijgen.

Ik denk aan je Wim en drink ondertussen een bakje koffie. Met een stukje cake. Cake van de week.