Het aantal fietsslachtoffers is het afgelopen jaar schrikbarend toegenomen en dan met name onder de groep van 75 jaar of ouder. En de elektrische fietsgebruikers blijken nu de grootste oorzaak te zijn. En dat is natuurlijk ontzettend sneu. Overlijdt je niet aan een onderliggend lijden, maar aan een onderliggend rijden. Ben je mooi klaar mee. Die lieve mensen hebben hun leven lang hard gewerkt en worden nu op weg naar het buurthuis geschept door een automobilist die de snelheid van de oudjes ietwat verkeerd hadden ingeschat. Dat kan nooit de bedoeling zijn geweest van de E-bike ontwikkelaar die deze Formule 1-fietsen 40 kilometer per uur kan laten scheuren.
Afgelopen zomer heb ik de Elfstedentocht gefietst. Een tocht waarbij je door alle elf schaatshoofdplaatsen komt. En betekende ’s morgensvroeg vertrekken en flink doortrappen om bij het volgende hotel op tijd binnen te zijn voor het avondeten. Er toerden ook verschillende groepen 70-plussers mee door Friesland. Die schoven bij het ontbijt pas als laatste aan, als ik al lang op mijn ‘gewone racefiets’ zat. Ongeveer een half uurtje later schoot de ene na de andere grijsaard mij voorbij, met een dusdanige snelheid dat het leek alsof ik stilstond of tegen een berg van de 1e categorie omhoog ploeterde. Als ik een goede dag heb, kan ik zomaar de 30 kilometer per uur aantikken, maar ik werd schaamteloos omver geblazen door de recreërende grijze levensgenieters, die voor de vorm een beetje mee trapten. Ze groetten niet eens en keken je aan met een air van ’wat fiets jij langzaam zeg’.
Bij de lunch waren ze al lang en breed weer vertrokken en bij het avondeten zaten de ANWB-stellen al fris en fruitig aan tafel op het moment dat ik me uitgeput, badend in het zweet, van m’n fiets liet vallen. Met een beetje geluk bleef er voor mij nog een schepje nasi van het buffet over, terwijl de Boomers al zaten te rummikuppen met een advocaatje binnen handbereik.
Pittige dames en oude kerels die nog denken een soort Tom Dumoulin te zijn op hun Stella E-bike met tractorbanden en in standje turbo met 40+ blind een rotonde opvliegen en dan verbaasd zijn dat een automobilist ze niet ziet. Het anticipatievermogen van een schildpad en de snelheid van een haas, dat kan natuurlijk niet. Natuurlijk is het mooi om de ouderen weer in beweging te krijgen, anders zitten ze thuis maar achter de geraniums, maar misschien is een snelheidsbegrenzer toch wel een oplossing.
Aan de andere kant, we doen wel net alsof het aan de oudere fietsers ligt, maar het echte probleem is dat de gemiddelde autorijder de openbare weg tegenwoordig als privé-racebaan beschouwt. En de oudere die (weer) op de fiets stapt, is opgegroeid in de tijd dat het gemotoriseerde verkeer nog rekening hield met de fietser en de voetganger. Die tijd is echter voorbij. De hedendaagse Rai Vloetjes beschouwen zichzelf als de norm en alles wat daarvan afwijkt heeft pech gehad. Dit, en niks anders, verklaart het aantal verkeersslachtoffers.
Of is het toch de angst voor het spraakmakende roofdier dat weer oprukt in ons land? Je wilt je als oudere immers toch snel uit de voeten kunnen maken als je zo’n roedel achter je reet aan krijgt. Eigenlijk is het gewoon allemaal de schuld van de wolf.