Op donderdag 30 mei 1963 gaven Sjaak van de Louw en Hennie Roelofs elkaar het ja-woord. En daar hebben ze nooit spijt van gehad. Geen moment. “Ik kan ‘em niet missen.” “Van weerskanten niet, ik kan haar ook niet missen.”

Door: Nicole Verhoeven-Speek

“Dat was een mooi feest zestig jaar geleden,” steekt Hennie van de Louw van wal. Haar ogen stralen als ze begint te vertellen. “Mijn zus had haar huis leeggehaald en alles versierd. Toen konden we daarheen om onze bruiloft te vieren. Heel gezellig was dat. Tot nu hebben we onze trouwdag iedere vijf jaar goed gevierd.” Vorige week, op de trouwdag zelf, had de familie voor het diamanten bruidspaar een prachtige dag georganiseerd. Dat begon al ’s morgens vroeg, toen iedereen naar Sjaak en Hennie kwam om voor ze te zingen. Hennie vervolgt: “Na koffie en een lunch in Drunen hebben we midgetgolf gespeeld met heel het stel.” Sjaak vult aan: “Daarna nog lekker naar het wokrestaurant in Loon op Zand tot een uur of acht.” En lacht: “Toen was iedereen moe.” Eén feest, met ‘alleen’ familie, volstaat niet bij Sjaak en Hennie. Dan zouden buren, kennissen en vrienden tekortgedaan worden. Hun schoondochter vertelt: “Sjaak en Hennie zijn enorm sociale, betrokken mensen, die altijd oprecht geïnteresseerd zijn. Ze hebben dan ook een groot sociaal netwerk.” Daarom heeft het paar hun zestigjarig huwelijksfeest het afgelopen weekend nog eens dunnetjes overgedaan bij het Galgenwiel, waarbij ook vrienden en buren van harte welkom waren.

Sweenstraat

Sjaak en Hennie zijn beiden geboren en getogen in Kaatsheuvel en leerden elkaar in de jaren vijftig kennen op de kermis, waar de vonk meteen oversprong. Sjaak vertelt glimlachend hoe dat ging: “Eerst zijn we samen de schommels ingegaan, vanaf toen heb ik haar nooit meer losgelaten en zes jaar later zijn we getrouwd.” Sjaak die tot zijn pensionering op 57-jarige leeftijd altijd als timmerman in de bouw werkzaam is geweest, liet in de Sweenstraat een cascowoning neerzetten en heeft dit toen zelf afgebouwd. In dit huis zijn zij altijd blijven wonen. “Volgende maand is het weer feest, met de buren. Dan wonen we zestig jaar naast elkaar,” aldus Hennie.

Ook Hennie heeft lang gewerkt. Veelal in de schoenenindustrie. “Na schooltijd, ging ik naar mijn schoonzus om schoenen om te kloppen. Van het geld dat ik daarmee verdiende, heb ik mijn eerste Batavusfiets gekocht. Daarna heb ik nog een tijd bij een handschoenen- en een schoenenfabriek gewerkt. Toen ben ik, tot wij gingen trouwen, thuis gaan stikken. Iedere dag met mijn moeder en zus in de keuken. Dat was hartstikke gezellig.”

Drie jaar na het huwelijk van Sjaak en Hennie werd zoon Corné geboren en in 1970 dochter Miranda. En inmiddels is het echtpaar ook gezegend met vijf kleinkinderen en een achterkleinkind.

Missen

Echtpaar van de Louw heeft het altijd leuk gevonden om op vakantie te gaan. Hennie vervolgt: “Vooral naar Oostenrijk, dat hebben we vijfentwintig jaar lang gedaan, maar ook naar Spanje en Portugal. En altijd met vier gezinnen, met familie van mij, met en zonder de kinderen.” Voorheen ging Hennie iedere week gymmen. Vandaag de dag drinkt ze graag een koffietje met de buurvrouw of rommelt ze thuis wat. Sjaak heeft lang getafeltennist. Ook is hij een hele tijd keeper geweest bij het veteranenvoetbal, waar hij helaas mee gestopt is. Nu gaat hij graag een potje biljarten en kijkt hij uit naar zijn wekelijks bezoek aan de Kaatsheuvelse Rode Loper.

Bovenal zijn Sjaak en Hennie nog steeds iedere dag blij met elkaar. Hennie: “Ik kan ‘em niet missen.” Sjaak valt bij en besluit: “Van weerskanten niet, ik kan haar ook niet missen!”