De zon staat al vroeg hoog aan de hemel. Drie B meiden van Desk fietsen langs alle 80 lopers richting Eikendijk. Gezonde spanning maar zeker net zoveel enthousiasme in hun lijf. Fenna de Pinth, Fenna Frints en Blossom Ligtvoet zijn klaar voor het fluiten van hun eerste wedstrijden van de E teams.
Door Twanny Zijlmans
Om 10.05 uur hebben Fenna P en Blossom de coaches van de E van Dongen en Desk al gesproken. Ze nemen de spelregels door en roepen de kinderen via hun fluitsignaal.
De E spelers van Desk en Dongen zijn de jonkies van de E. Ze zoeken nog in regels en in hun positie en zeker in elkaar. Onze jonge scheidsrechters nemen de kinderen mooi mee in de wedstrijd. Ze fluiten om vervolgens naar desbetreffend kind te lopen, de overtreding uit te leggen en de bal terug te geven. Op deze manier leren de jonge E spelers op het grote spel de regels goed. Dit zijn mooi bedachte regels van nhv. Het is heet maar dat mag de pret niet drukken. Onze jonge scheidsrechters stralen. Fenna Frints houdt de tijd goed bij en geeft haar medescheidsrechter aan wanneer ze tegen de tijd aan zitten en roept het signaal om af te fluiten.
Waar het in het begin erg onwennig is beginnen de fluitsignalen met uitleg steeds beter te lopen. Na de derde 10 minuten neemt Fenna F de actie in het veld over. Ze durven hun rol te nemen. In de rust vragen ze feedback aan de coaches en beslissen om bij Dongen een speler extra te laten spelen omdat Desk te ver uit loopt. En handballen op deze leeftijd moet vooral gelijk opgaan en leuk zijn. Ze werken deze eerste partij netjes af met een winst voor Desk. Maar vooral met 40 minuten spelplezier en duidelijke uitleg.
Dan staan de twee E1 teams van Dongen en Desk aan de start. Onze twee Fenna ’s nemen als eerste de leiding. Een praatje, een nummer kiezen en kant of bal uit en aan de slag. Natuurlijk regelen we spelbegeleiding voor onze spelleiders. De tips van hen nemen ze snel op. Helaas zijn er dan toch altijd ouders die commentaar hebben en we leren onze scheidsrechters meteen hoe je hiermee om mag gaan.
Jammer maar onvermijdelijk is het. De jonge meiden laten zich letterlijk en figuurlijk niet uit het veld roepen en houden hun oog op de spelers en blijven erg alert. In de tweede partij neemt Dongen net aan de winst mee naar huis.
Wat een twee prachtige wedstrijden fluiten ze. Ze krijgen complimenten van coaches en ouders. Mooi om te zien. Afsluitend in de kantine praten ze na en genieten ze van een heerlijk drankje natuurlijk aangeboden door de club.
Als ze van het veld naar de kantine lopen, begrijpen ze steeds meer hoe moeilijk scheidsrechter zijn is. Maar wat hebben ze genoten. En wat ben ik trots op deze gigantische kanjers.
Lang leve de toekomst!