Zestig jaar geleden werden Harry en Jagwanti Gokoel-Gumti door hun ouders aan elkaar gekoppeld. Na zo’n vier maanden trouwden zij op zaterdag 7 september 1963 en hoewel zij elkaar op dat moment nog niet goed kenden, was er meteen een klik. “We hebben het altijd goed gehad met elkaar.”

Door Nicole Verhoeven-Speek

Jagwanti Gokoel komt de trap afgelopen en ziet er stralend uit in haar feestelijke, fleurige jurk. Ze gaat naast haar man Harry zitten, lacht even naar hem en begint meteen enthousiast te vertellen: “We gaan het natuurlijk wel vieren. Straks gaan we gezellig met de familie uit eten.” En, wat helemaal een prachtig vooruitzicht is voor het diamanten paar: “Begin volgend jaar gaan we met onze kinderen naar Indië. Ik heb tegen Harry gezegd, dat hij nu 83 geworden is, toch al een dagje ouder, en dat ik nog één keer met z’n allen naar Indië wil.”

Het zestigjarig huwelijk van Harry en Jagwanti wordt meer dan goed gevierd. Dat mag, want zij zijn nog steeds gelukkig samen. “We hebben altijd goed geleefd en hebben het altijd goed gehad met elkaar.”

Familiehuis

Suriname, 1963. Harry Gokoel en Jagwanti Gumti worden door hun ouders aan elkaar voorgesteld. Het klikt tussen de twee en na zo’n drie tot vier maanden stappen zij op 7 september met elkaar in het huwelijksbootje. Jagwanti: “Na ons trouwen bleef ik een tijdje bij mijn schoonmoeder, terwijl Harry aan het werk was in de stad.” Harry valt zijn vrouw bij: “In Paramaribo werkte ik als buschauffeur. Ik bleef daar, kwam maar heel af en toe thuis in het weekend.”

Na enkele maanden kunnen zij terecht in een huis in de stad. “Een familiehuis, waar Harry en ik een kamer kregen.” Als na ruim een jaar Harry’s vader een huis koopt voor het echtpaar, komt al snel de hele familie bij hen in huis. “Zaten we met ongeveer negentien mensen in huis. Zo ging dat in die tijd,” vertelt Jagwanti.”Was ook wel weer gezellig.”

Nederland

Toch verhuist het gezin opnieuw – Harry en Jagwanti zijn inmiddels vader en moeder geworden van een zoon – naar een huurhuis in een andere straat. In dit huis worden hun vier dochters geboren. Harry vervolgt: “Toen werd Suriname onafhankelijk. Wij waren bang dat we daardoor wel eens een slechtere woon- en werksituatie zouden kunnen krijgen. En we besloten naar Nederland te gaan. Op Schiphol zouden we opgehaald worden door familie, maar er stond niemand.” Jagwanti gaat verder: “Uiteindelijk werden we meegenomen naar een klein kantoortje om ons te laten inschrijven.” Gezin Gokoel wordt via een omweg naar Swalmen gebracht, waar zij acht maanden in een vakantiehuis verblijven. “Daar zijn we niets tekortgekomen.” Hoewel hun voorkeur uitgaat naar Rotterdam, omdat hier familie woont, verkassen zij naar Brabant, Kaatsheuvel om precies te zijn. “Rotterdam was vol. Maar alles is goed gekomen en hier in dit huis wonen wij al zevenenveertig jaar.”

Harry heeft jaren in twee ploegen gewerkt bij Keizer in Waspik (red., later overgenomen door McCain). Jagwanti heeft veel schoonmaakwerk gedaan en heeft ook in de Kaatsheuvelse bioscoop gewerkt. Beiden hebben altijd hard gewerkt. Toch heeft Jagwanti altijd tijd vrij weten te maken voor haar hobby’s: koken en planten en bloemen. “Iedere dag ben ik wel bezig met alle bloemen in de potten. Verder wandelen en fietsen wij samen.” En het geheim van hun zestigjarig huwelijk? “We hebben altijd veel respect voor elkaar gehad.”