Al is in Kaatsheuvel dan wel veel monumentaals verdwenen, toch zijn er vaak nog kleine elementen over die herinneren aan de rijke historie van ons kerkdorp. Kleine monumentale elementen waar je misschien dagelijks wel voorbij loopt of fietst en in al die jaren nog nooit hebt opgemerkt, maar wel een stukje van de Kaatsheuvelse historie vertellen. De komende weken zullen we in De Duinkoerier aandacht besteden aan deze kleine historische elementen. Vandaag is dat het Wit-Gele Kruis gebouw.

In de vorige editie van De Duinkoerier heb ik kort de ontstaansgeschiedenis van het Wit-Gele Kruis in Kaatsheuvel geschetst. Ik eindigde daar mijn verhaal dat van de plannen van het gemeentebestuur om aanvankelijk een consultatiebureau met wijkverpleging, een badhuis, conciërgewoning en woningen voor verpleegsters te realiseren op de hoek van de Raadhuisstraat en de Vossenbergselaan uiteindelijk alleen het consultatiebureau met wijkverpleging de eindstreep haalden. Op de andere plannen kwam het gemeentebestuur na vele jaren van planvorming terug. Uiteindelijk kon de regionale krant De Echo van het Zuiden in zijn editie van 14 juni 1963 berichten dat op zondag 16 juni na de Hoogmis, welke zou worden opgedragen tot intentie van het Wit-Gele Kruis, de nieuwbouw door de geestelijk adviseur, pastoor Pius van de Spijker zou worden ingezegend. Aansluitend zou er van twee tot half zes gelegenheid zijn voor belangstellenden om het gebouw te bekijken. Een dag na de opening lezen we het enthousiaste bericht van de correspondent van de krant. Hij berichtte onder andere dat Theo van der Linden, als voorzitter van de het bestuur van het Kaatsheuvelse Wit-Gele Kruis, een welkomstwoord richtte tot de aanwezigen. Tevens krijgen we een mooi beeld hoe het gebouw tot stand is gekomen. Zo herdenkt Van der Linden, in zijn toespraak het overleden bestuurslid L. Hamers, door wiens activiteiten onder andere ieder jaar een belangrijke som geld in de verenigingskas was gekomen, middels de plaatselijke duivensport. Ook ging zijn dank uit naar het Bondsbestuur dat middels een bijdrage van f 4.000 (thans € 1.815) uit het kinderpostzegelfonds en f 7.125 (thans € 3.233) uit het preventiefonds een belangrijke bijdrage had geleverd voor de inrichting en de medische apparatuur. Daarnaast sprak de heer Van der Linden zijn grote waardering uit naar de spontane geste van het district Kaatsheuvel van de Koninklijke Nederlandse Biljartbond, dat uit het batig saldo van het in 1962 te Kaatsheuvel georganiseerde Europese kampioenschap driebanden f 1.200 (thans € 544) beschikbaar had gesteld om het meubilair in de dokterskamer te bekostigen. Daarnaast bracht de directie en het personeel van de schoenfabriek firma W. van Nieuwstadt f 750 (thans € 340) bijeen voor de inrichting van de verpleegsterskamer. Zij werden daarbij ondersteund door de plaatselijke St. Vincentiusvereniging. Een speciaal woord van dank richtte voorzitter Van der Linden aan dokter Piet Wijtenburg, die een belangrijke steun was geweest bij de praktische uitvoering van het gebouw. Verder verhaalt de correspondent van de krant lyrisch over het nieuwe wijkgebouw. Na de opening kon het consultatiebureau onder leiding van de doktoren Lobach en Vos direct in gebruik worden genomen. Het gebouw werd gelijk goed gebruikt. Zo werden er inentingen tegen polio en andere ziekten verstrekt, vonden er bevolkingsonderzoeken plaats, vond het ziekentriduum van de drie Kaatsheuvelse parochies tot 1967 daar plaats en werden er diverse cursussen gegeven zoals voor moeders, zwangerschapsgymnastiek en door de EHBO-vereniging Damiaan. Het werd in de loop der jaren een multifunctioneel gebouw.

Inmiddels had de uit Duizel afkomstige Kees Stravers zich als huisarts in Kaatsheuvel gevestigd. Hij zou de praktijk van dokter Raaijmakers overnemen gevestigd aan de Hoofdstraat 68a. Door het plotselinge overlijden van laatstgenoemde gebeurde dit echter iets later dan gepland. Op 5 januari 1978 begon Kees Stravers zijn praktijk aan de Hoofdstraat. Inmiddels vestigde zich ook in 1979 Maarten de Witte als huisarts in Kaatsheuvel, een oude bekende van Kees. Samen kwamen ze in contact met Maarten Voesten die zijn apotheek had tegenover de pastorie van de St. Janskerk aan de Hoofdstraat. Gedrieën wilden ze zich op een andere locatie vestigen in Kaatsheuvel en hadden hun oog laten vallen op het Wit-Gele Kruisgebouw aan de Vossenbergselaan. Ze zochten contact met de gemeente, die eigenaar was van het pand, en lieten architect Hub Prins een schets maken voor een huisartsenpraktijk annex apotheek. Verder was er in het linkergedeelte nog plaats voor een andere functie. Die werd ingevuld door begrafenisondernemer Pullens. Het consultatiebureau had inmiddels een nieuwe locatie gevonden bij de multifunctionele accommodatie De Werft aan de Huygenstraat. Zo konden de nieuwe partijen in 1992 hun intrek nemen in het oude Wit-Gele kruisgebouw. Bij de verbouw van het pand verdwenen ook de letters Wit-Gele Kruis van het gebouw. Kees Stravers nam die echter mee naar huis, waar ze op zolder werden opgeborgen. Tot een jaar of vijf, zes geleden toen hij ze weer tegenkwam. Hij vond dat ze een nieuw plaatsje moesten krijgen aan de voorgevel van zijn huis, waarbij alle letters gebruikt moesten worden. Na een aantal avondjes puzzelen kwam hij op het woord: WEL KEI-RUSTIG. Zo kregen de letters Wit-Gele Kruis, weliswaar in een andere volgorde, een nieuwe plaats aan de gevel van zijn huis aan de Hoofdstraat 68a. In de volgende editie het laatste deel over het Wit-Gele Kruisgebouw.

Hopelijk dat u voortaan op uw wandeling of fietstocht aandacht besteed aan de kleine historische elementen die het verhaal van ons kerkdorp Kaatsheuvel levendig houden. Ze zijn in ieder geval de moeite waard om te bewaren. Iets waar heemkundekring De Ketsheuvel zich voor inzet. Word ook lid en meldt u aan via www.deketsheuvel.nl.

Kees Grootswagers, lid heemkundekring De Ketsheuvel