Ik kan me nog goed herinneren dat ik op een koude zondagochtend erg vroeg in de rij ging zitten voor de inschrijving voor de Dorpskwis. Een kwartier later gevolgd door Dick, die het niet kon geloven dat hij niet de eerste was. Dit jaar geen Dick in de rij. Of tenminste, niet die Dick. En ook de Ballies heb ik niet gezien.

Dit jaar niet zo vroeg, maar op vrijdagmiddag. Niet voor iedereen een handig tijdstip. Maar toch een gezellige rij waarin ik aansloot. Voor me iemand van de vrijwillige brandweer. Achter me bekenden van RKC Waalwijk. Naast me mijn allerliefste. Nou ja, even dan. Tot ze hoorde dat een teamgenoot en vriendin aan een drankje bij Bij Anton zat. Als ze dan toch iemand gezelschap zou houden... en weg was ze.

De rij groeide gestaag terwijl de markt werd opgeruimd. Nog niet gegeten, dus de viskraam rook extra lekker. Verkeerde schoenen aan, dus koude voeten. Halverwege de rij, onmogelijk om de welkomstwoorden van Gerdy te verstaan, dus geen idee wat te wachten staat.

Deuren gaan open, mensen gaan naar binnen, en ik zie ze de zaal in gaan en er na eventjes weer uit komen. Gelukkig krijg ik op de valreep gezelschap van een teamgenoot en partner in crime. Ook zijn gemaal verkiest een stoeltje en een wijntje boven een frisse neus. Ga ik niets van zeggen, want zij zocht me jaren geleden in alle vroegte op met een kop koffie.

Inmiddels zijn we binnen. De Jos schrijft ons linkshandig in. Vorige editie konden we geen team op de been krijgen in het kwisweekend (hadden wel een gezamenlijke borrel het weekend ervoor), en mijnheer is onze teamnaam alweer vergeten. Blijkbaar uit het oog, uit het hart. Smetje op de avond. Ach, als het maar goed op het bord komt volgend jaar.

Inschrijving geslaagd, wat volgt zijn de eerste opdrachtjes. Mijn kompaan weet het touwtjespringen binnen de gestelde tijd te voltooien. We weten ons zowaar iets cruciaals van de eerste en tweede feestavond te herinneren. En ook de overige feitjes gingen ons, met wat geluk en assistentie, goed af. Alles (behalve de juiste leeftijden) bij elkaar opgeteld begeven we ons tevreden naar Bij Anton.

Een welverdiende Geen Quads van Het Zwijn was de inleiding tot veul kwats in de loop van de avond. Een mooie aftrap richting maart 2024. Een mooie datum ook: de dag waarop mijn allerliefste haar verjaardag viert. Een datum waarop het halve dorp er weer wat grijze haren bij krijgt.

En trek je je nu de haren uit je hoofd omdat je je nog niet ingeschreven hebt? Geen nood... er zijn op moment van tikken nog een aantal plaatsen beschikbaar, zo weet ik uit betrouwbare bron, waarvan ik de naam niet zal zeggen, maar die inmiddels wel weer weet hoe we weten. Dès Wè.