Wanneer je zijn naam in Kaatsheuvel laat vallen, wordt er meestal meteen en met een positieve oogopslag gereageerd: ’Piet Dankers, ja natuurlijk. Die kennen wel wel’.

Een verhaal van Harry Hens

Het is 1977 wanneer Piet Dankers de Brood- en Banketbakkerij in de Van Beurdenstraat overneemt van zijn ouders. Op dat moment werkt de 21-jarige Liny Dirksen al vijf jaar zaterdags parttime in de winkel. Hun trouwdag en de overname kruisten elkaar. 29 jaar hebben ze samen met hun medewerkers met heel veel voldoening gewerkt, voor en achter de schermen van het florerende familiebedrijf.

Lange werkweken

Elke morgen om 04.00 uur kraaide de haan in huize Dankers. Met uitzondering van de zondag. En op vrijdag moesten Piet en zijn twee medewerkers al om 22.00 uur aan de slag. Op zaterdagochtend om 08.00 uur zat de werkweek er voor hen op in de bakkerij. Na de verse bevoorrading van de schappen kon de deur van het slot voor de drukste dag van de week. De eerste klanten stonden al op de stoep te wachten. ”We hebben altijd goede medewerkers gehad”, vertelt Piet, ”die goed op elkaar waren ingespeeld”. Vader Fons had zich ooit laten ontvallen: ”Van werken ga je niet dood”. En dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Piet weet erover mee te praten. De schouders moesten eronder. Elke dag opnieuw. ”Maar we hebben het altijd met veel plezier gedaan.” De kerstperiode was heel hectisch, maar het was ook de mooiste en meest sfeervolle tijd van het jaar. En steevast werd er, traditiegetrouw, op 24 december nadat de laatste klanten vertrokken waren, een borrel geschonken met het hele personeel.

Vakmanschap

Behalve thuis op de werkvloer bij vader Fons, heeft Piet de fijne kneepjes van het bakkersvak ook geleerd op de Bakkersvakschool in Breda en met aanvullende cursussen in Tilburg en Eindhoven. Piet was heel leergierig. Hij slaagde Cum Laude voor het VBOB diploma. Een bijzondere prestatie in de jaren ‘70. Dat hij het vak optimaal beheerste, bleek wel toen hem de jaren erna werd gevraagd om te examineren bij praktijkexamens.

Piet haalde in de schamele vrije uren een jachtvergunning, om daarmee in de winter hobbymatig te mogen jagen. Een hij had nog een andere hobby: op zondag met zijn vrienden motoruitstapjes maken naar de Ardennen.

Voortaan drie weken...

Piet en Liny gunden zichzelf in hun arbeidzame leven nooit de ruimte voor een langere vakantie. Maar daar kwam gaandeweg dat de jaren vorderden verandering in. Want na rijp beraad werd de knoop doorgehakt. De winkeldeur ging voortaan drie weken op de knip om optimaal te kunnen gaan genieten van een welverdiende vakantie.

Wegens gezondheidsklachten wordt de bakkerij in februari 2006 verkocht. Piet begint een nieuwe carrière bij ’t Heem in Udenhout, waar hij parttime gaat werken in het restaurant.

5 juni 2015

Nog meer onheil is Piet en Liny niet bespaard gebleven. Tijdens een vakantie in 2015 werd Piet getroffen door een herseninfarct. Meteen naar huis vliegen werd ten strengste afgeraden. Dus was hij de eerste twee weken gekluisterd aan het ziekenhuisbed. Liny was al die tijd bij hem. Daarna volgde een zes maanden durende, intensieve revalidatie in het Leypark in Tilburg, als voorbode voor een ongewisse toekomst. Piet en Liny bleven wel in de Dr. van Beurdenstraat wonen. In een rolstoelvriendelijke en van alle gemakken voorziene woning, waar ze het enorm naar hun zin hebben.

Kunstwerkplaats

Sinds ruim acht jaar heeft Piet zijn draai helemaal gevonden in Zorgatelier ‘De Polder’, een kunstwerkplaats voor mensen met Niet Aangeboren Hersenletsel, kortweg NAH. Drie dagen per week vindt hij hier zijn creatieve uitlaatklep. Niets moet, alles mag. Werken met klei, met penselen, met papier maché, met glas, met ecolline, collages, portretten en aquarellen maken. Alles is er mogelijk. Hij wordt daar liefdevol begeleid met de onvoorwaardelijke steun van Jannie, Bo en hun vrijwilligers.

En hoewel Piet zich realiseert dat het lang niet altijd gemakkelijk is om zijn afhankelijkheid te kunnen accepteren, lukt het hem toch steeds weer om ook in moeilijke omstandigheden met zijn zo kenmerkende humor en kwinkslagen de dingen te relativeren, zonder de harde werkelijkheid uit het oog te verliezen.

Welgemeend advies

We zitten gedrieën in de moderne woonkeuken. Gezellig. Een indrukwekkend, twee uur durend gesprek loopt ten einde. Liny schenkt nog eens een vers kopje koffie in. Piet zit op zijn praatstoel. Met in het achterhoofd zijn persoonlijke ervaringen uit het verleden, heeft Piet voor jonge, ambitieuze ondernemers in het MKB een welgemeend advies. ”Luister goed naar anderen, maar luister vooral naar je eigen gevoel. Ben niet bang. Er zullen ongetwijfeld beren op de weg lopen. Er komen zaken op je pad, waar je tegenaan zult hikken. Durf fouten te maken. Ga gerust een keer op je bek. Daar leer je het meeste van. En doe wat je écht wilt. En vergeet vooral niet om te genieten.”

Een Brandje

Dat genieten is Piet niet vreemd. Want ondanks tegenspoed kan hij ook tevreden zijn met de kleine geneugten van het leven. Dat typeert zijn optimistische karakter. ”Een Brandje of een Hertog Jan; daar kan ik echt van genieten.” En de glazen zijn voor Piet nog steeds half vol...