De redactie van De Duinkoerier ontving deze hartverwarmende mail.

Mijn naam is Anne Wtenweerde (man), ik woon in Residentie Molenwijck te Loon op Zand en ik werd aangenaam getroffen door het artikel over Piet Dankers in de Duinkoerier van 7 februari 2024 want:

In 2017 en 2018 heb ik voor Zorgatelier De Polder wekelijks gereden om mensen op te halen en weer thuis te brengen, vrijwilligerswerk tegen een onkostenvergoeding. Mijn frequentste ritten waren naar Kaatsheuvel en Loon op Zand v.v. om in totaal drie of vier mensen op te halen/thuis te brengen. Dit waren twee mensen uit Kaatsheuvel en Piet Dankers, die ik inderdaad heb leren kennen als iemand van ’het glas is en blijft half vol’, een instelling die ik van hem geleerd heb en volop toepas. En er gebeurde nog iets, de persoon uit Loon op Zand die ik ook ophaalde, woonde in Residentie Molenwijck, waardoor ik van het bestaan van deze Residentie op de hoogte raakte. Mijn vrijwilligerswerk stopte toen ik begin 2019 een ICD ingebouwd kreeg om mijn hart op gang te houden als die er mee zou willen stoppen, wat betekent dat ik een ’Code 100’ rijbewijs kreeg, waarmee ik geen vrijwilligerswerk met de auto meer mocht doen. Maar Residentie Molenwijck ’kwam terug’ bij mij. In november 2020 overleed plotseling en onverwacht mijn echtgenote en daar zat ik dan, zonder kinderen, in een veel te groot huis in Herpt (bij Heusden), met een grote tuin waar ik ’niets mee had’ en ik moest gaan koken. Na een jaar dubben, besloot ik eind 2021 dat dat niet goed was voor mij en begon ik me te oriënteren op een alternatief en zie, toen kwam Residentie Molenwijck weer opduiken. Na een periode van denken, begroten, meubeltjes inmeten, proef wonen/eten en huis verkopen, verhuisde ik eind november 2022 naar Residentie Molenwijck. Inmiddels woon ik dus een ruim jaar in Molenwijck en heb het uitstekend naar mijn zin; een leuk appartement, goed eten, toch zelfstandig wonen, als het weer is een eindje fietsen, genieten van het gezelschap van mijn medebewoners en als het straks een keer minder wordt met de gezondheid, verzorging op loopafstand, voor hun dan. En dat allemaal door mijn vrijwilligerswerk voor Zorgatelier De Polder en de ontmoetingen met mensen uit Loon op Zand en Kaatsheuvel, waaronder dus Piet Dankers, van wie ik iets echts belangrijks geleerd heb: het glas is steeds halfvol en ik drink hier in het weekend, samen met een aantal medebewoners, ook een paar lekkere biertjes.