Deze morgen reed ik via de Wagnerstraat, zoals elke dag, naar mijn werk. Aangekomen bij de Antoniusstraat vloog daar een kind op een elektrische step over de T kruising waar ik voorrang heb. Het verkeersdiploma stak uit haar jaszak.100 meter verderop drie scholieren op de fiets naast elkaar. De tegemoetkomende automobilist had bij de wegversmalling voorrang maar kreeg het niet. Daarna de kruising Amerikastraat – Brandsestraat maar daar gebeurde gelukkig niets. Ik ben er inmiddels aan gewend geen voorrang te krijgen en houd daar rekening mee ook door zo weinig mogelijk langs die school te rijden.

Helaas betekenen dit soort situaties inmiddels wel dat het geen kwestie is of ik een keer een ongeval mee ga maken maar alleen wanneer gaat dat gebeuren. Een fietser wint het niet van een auto of vrachtwagen.

De school staat ook machteloos want ze zijn geen politieagent of boa en de leerlingen komen van alle kanten daar naartoe gereden. Ik ben blij als het regent of erg koud is want dan hebben ze tijdens het fietsen geen telefoon in hun hand.

Dan verschijnt er zo’n schijnheilig artikel op de gemeentepagina van het Klavier. Dit omdat het weer tijd is om wat te adverteren en wordt ’veiligheid’ via ’bericht van de jeugdraad’ onder de aandacht gebracht met daarbij een rijtje namen van de jeugdraad kindjes. En daar blijft het dan weer bij want als je er over opbelt of een mail met wat suggesties stuurt dan zou je teruggebeld worden, wat niet gebeurt, en je e-mail raken ze voor de zoveelste maal kwijt. Als er dan toch een antwoord komt dan is het via FIXI en slaat het nergens op.

Ik kan daarom maar een ding concluderen en dat is dat men veiligheid niet serieus genoeg neemt want het gaat niet alleen om die paar bekeuringen in verband met het parkeren maar om te zorgen en te proberen dat een kind niet als invalide of erger verder door het leven moet.

Met beste groet, Maarten Verschure