Het was wederom een grijze zaterdag; geen zon maar gelukkig droog! Dat is al heel wat. Na een lange break van vier weken moesten onze meiden vorige week helaas nog een week wachten voordat ze weer konden hockeyen.

Vlijmscherp

Klokslag 10.00 uur ging het fluitsignaal van twee jonge, maar desalniettemin, kundige scheidsrechters. Ze waren helder, duidelijk en zagen alles vlijmscherp. Het eerste doelpunt werd gemaakt door de tegenstander Weredi Tilburg MO-1. Onze meiden vochten terug en bleven bij hun plan: aanvallen, op tijd terug maar bovenal elkaar steunen. Tweede doelpunt werd net na de rust gemaakt, ook tegen. In plaats van de moed opgeven werd onze keepster gesupport, de achterlinie ging zich meer sluiten en de aanvallers zakten mee naar achteren. De meiden bleven zoeken naar mogelijkheden en dat loonde zich in een prachtige eerste goal. De ontlading daarvan was mooi om te zien. Even werd er tijd gemaakt, met zijn allen, voor deze mini overwinning en door! Shoot outs werden genomen en eentje daarvan mocht meetellen in de winst. Zo eindigde de wedstrijd gelijk, 2-2.

Feestje

De sticks werden nog even langs de sticks van de tegenstander gehaald, scheids, coaches en keepsters bedankt. Wat een sportieve spannende pot was het.

Het voelde als een overwinning, hun laatste wedstrijd die ze als compleet team hebben gespeeld. Al jaren samen, sterk geworden in het spel, gegroeid, zich ontwikkeld als team. Dit seizoen sluiten de MO-1 af als kampioenen. Zijzelf vieren hun eigen feestje de komende weken nog meerdere keren. Terecht, want na dit seizoen zijn ze klaar om elders weer verder te gaan! Sommigen met elkaar en sommigen met anderen. Dat is prima, onze meiden genieten er nu van en later zien ze dan wel weer, nieuwe ronde nieuwe kansen.