Zaterdag stond voor de JO14 van Blauw-Wit ’81 een thuiswedstrijd tegen Sarto op het programma. Een bekende tegenstander, waar we in het verleden wisselend tegen gepresteerd hebben. Beide teams kunnen de punten goed gebruiken, dus volle bak er tegenaan!
De wedstrijd begon iets minder spetterend, van beide kanten leken de teams nog niet lekker in hun vel te zitten, het hobbelde van de ene goal naar de andere goal en hield elkaar aardig in evenwicht. Daar kwam in de twintigste minuut acuut verandering in, toen een Sartospeler de bal voortrok en de spits er nog net z’n voet tegenaan kon zetten. Doordat de bal van richting veranderde, was Stijn kansloos: 0-1. Dit schudt onze jongens en meiden op een onaangename manier wakker, maar ze gaan wel een versnelling hoger voetballen. Onne wordt weggestuurd en wordt vanuit een kansrijke positie door twee Sartospelers genadeloos gesandwicht. De bal gaat op de stip, Mika blijft koel en plaatst de bal heel beheerst: 1-1. Met deze gelijke stand gaan we de rust in.
In de tweede helft gaat het erom spannen, de teams gaan er allebei vol voor. Blauw-Wit weet wel een paar keer in de buurt van het vijandelijk doel te komen, maar echte kansen en schoten op doel blijven uit. Gelukkig kunnen we dan altijd rekenen op de subtiele, tactische ondersteuning van Bart. Op een strategisch moment (als de bal richting Mika wordt gespeeld) roept hij vanuit de dug-out: “op goal”, Mika neemt de bal aan, en schiet Blauw-Wit van buiten het doelgebied zo naar de 2-1 voorsprong. Vanaf dat moment wordt de wedstrijd nog spannender, alles wordt door onze jongens en meiden uit de kast gehaald, maar datzelfde geldt voor Sarto. Veel inzet, maar daar lijkt de organisatie een beetje onder te leiden. Het gaat op en neer. Het ene moment moet Stijn met zijn verdediging vol aan de bak, een moment later is het spannend voor het Sarto-doel. Tien minuten voor tijd slaagt Sarto erin de gelijkmaker te scoren: 2-2. Het lijkt erop dat de teams de punten gaan delen, tot Stef de bal voorzet op Merle, die er trefzeker 3-2 van maakt. Zou het dan toch lukken? Beide teams geven alles en het kan letterlijk alle kanten opgaan, dan zit de reguliere speeltijd erop en resteren alleen nog de vier minuten blessuretijd. Ons teams knokt met man en macht en het zou 3-3 geworden zijn als de billen van Britt niet een schot hadden geblokt. Tot het laatste fluitsignaal blijft Sarto vechten voor de gelijkmaker, maar ons team heeft stand gehouden. Eindstand: 3-2.
Jongens en meiden, het was geen makkelijke wedstrijd, maar met inzet en vechtlust hebben jullie de winst binnengehaald. Een hele mooie teamprestatie, waar jullie trots op mogen zijn. Nu lekker twee weken meivakantie en op 11 mei ontvangen we VOAB in eigen huis.