Het mooiste weer van de wereld... je krijgt wat je verdient, wordt wel eens gezegd. Nou dat is op donderdag 9 mei dan ook uitgekomen. De dagen ervoor waren niet de beste. 9 mei was ’t stralend weer, we hebben de hele middag in ons zomers tenue lekker buiten ons Schutterskoningprogramma af kunnen werken. We zijn om half twee begonnen met een kopje koffie en een heerlijke koek. Om twee uur was het tijd om met het schieten te beginnen. Er werd in series van drie geschoten op de linker wip, dat wil zeggen, je moet drie keer achter elkaar de wip eraf schieten om door te gaan naar de volgende ronde op de middelste wip. Mis je er een dan kun je een nieuwe ronde ingaan, totdat je drie keer een nieuwe ronde hebt ingezet. Schiet je in geen van de drie rondes er drie achter elkaar af, dan ben je uitgeschakeld. We waren met een mooi aantal van 14 schutters, waar we de opgelegde wedstrijd mee begonnen, de eerst ronden vielen er al 8 schutters af. De overige schutters zijn op de middelste wip verder gegaan, deze is weer kleiner dan de eerste wip, nog 3 mm hoog en een oversteek van 1/5 mm op 15.50 meter hoogte, moet je al zeer secuur kijken. Dus mensen kom eens een keer proberen om de wip eraf te schieten! Er waren toch nog vier schutters die doorgingen naar de laatste wip die afgeschuind is en geen oversteek heeft. Toen zijn we naar een andere schietbak gegaan die nog moeilijker is wat het zicht bederft, daar hebben we van links naar rechts op geschoten. Uiteindelijk waren er maar twee schutters over en werd Lambert de Bok de winnaar en mag de wisselbeker voor een jaar meenemen, om hem volgend jaar te komen verdedigen.

Vrijehand schieten

Dat is heel wat anders, om zo een Flobertgeweer op je schouder stil te houden en de kegel, die wel wat groter is dan de wip van het opgelegd schieten. Hij is ongeveer 7 bij 7 cm voor de eerst ronde. Ook die moet je in een serie van drie eraf schieten om door te kunnen gaan naar de volgende ronde. Er waren vier schutters die dat voor elkaar kregen. Dus was de tweede kegel, die kleiner is ongeveer 4 bij 4 cm, aan de buurt en dat ook weer op 15.50 m hoogte. Uiteindelijk waren er twee die dat niet voor elkaar kregen en de winnaar werd Conny Gooijers-Verwijmeren. Dat was pas een verrassing, omdat haar man onze Gilde Koning is. Wie doet haar dat na, kom maar op.

De doorgaanbeker

We houden er rare ideeën op na, hoe kom je nou aan een doorgaanbeker. Dat is eigenlijk niet uit te leggen. Wij als schutters van gilde St Hubertus gaan altijd door. Hier moeten we de drie wippen er van links naar rechts af schieten, mis je er een, dan ben je klaar. Al degenen die er drie af geschoten hebben gaan door naar de donkeren bak om hun geluk te beproeven. Er waren er twee die dat voor elkaar kregen. Piet en Lambert deden hun best op de donkere bak; uiteindelijk was ook hier de winnaar Lambert de Bok die ze er alle drie afschoot, maar Piet is wel bijna 40 jaar ouder.

Na de prijsuitreiking nam de Overdeken het woord, en bedankte de leden en vooral de dekenschrijver en zijn vrouw voor het in hem gestelde vertrouwen, om hem voor te dragen voor een Koninklijke onderscheiding, een lintje; ridder in de orde van Oranje Nassau. Hierna heeft onze gildekoning Frank Gooijers zijn zelf ontworpen zilveren schild aangeboden, en hebben we het een mooie plaats gegeven op ons koningszilver kazuifel. Na een aantal jaren zonder Hoofdman gezeten, werd door de Overdeken aangekondigd dat er verandering op komst is. Hij heeft aangekondigd dat we een nieuwe Hoofdman hebben gevonden, en wel eentje die naar onze mening niet voor 100% maar voor 200% achter ons gilde St Hubertus staat. Hij is nu nog Koning van gilde St Hubertus, met de Statiedag in oktober zullen we hem met toestemming van de leden instaleren.

Na deze mooie drukke middag met al de wedstrijden was het de hoogste tijd om aan de inwendige mens te gaan denken. We hadden wel op tijd ons natje en ons hapje gehad, maar de maag begon toch te knorren. Dus op naar de Chinees; daarvan hebben we met zijn allen heerlijk genoten. Wat was het een mooie lange dag.