Amper twee turven hoog, wist Kees Grootswagers (62) het al. ‘Ik wil ambtenaar worden van de Burgerlijk Stand’, zei hij in het verre verleden tegen zijn ouders. Maar het liep even anders dan wat hij op dat moment heel zeker wist. Hij doorliep de Sint Jansschool in Kaatsheuvel en de HAVO in Dongen probleemloos. Kees werd een heel andere ambtenaar dan dat hij als puber gepland had.
Door Harry Hens
Liefst twaalf jaar lang werd hij namens het CDA gemeenteraadslid van de gemeente Loon op Zand, om vervolgens 5,5 jaar wethouder te worden. Daarna heeft hij, na een korte onderbreking, nog ongeveer twee jaar in de Raad gezeten.
Belastingambtenaar
Het was overduidelijk, de politiek bleek Kees’ eerste grote passie. Ook beroepshalve werd hij ambtenaar, maar dan als werknemer van de Belastingdienst. Ook in dienst van de Overheid dus. Na een interne opleiding in het Opleidingsinstituut in Breda en later Utrecht, ging Kees werken op het Ontvangkantoor in Waalwijk en in het verlengde hiervan ambtenaar Registratie- en Successierecht, met als specialisatie overdrachtsbelasting Grote Ondernemingen. Hiervoor verkaste hij naar de vestiging in Breda.
Brede interesses
Kees is van jongs af aan ook zeer geïnteresseerd in de historie van Kaatsheuvel. Hij deed al op heel jonge leeftijd stamboomonderzoek, met speciale aandacht voor hoe zijn voorouders woonden, werkten en leefden in Kaatsheuvel. Vanaf 2007 is hij ook lid van Heemkundekring ‘De Ketsheuvel’ in de Jan de Rooystraat, waarbij hij de lokale historie tot een van zijn specialismen mag rekenen. Hierover heeft hij ook een aantal boeken geschreven. Nog niet zolang geleden was hij betrokken bij de opgravingen rondom de kelder van de Duitse kantine bij het voormalige munitiecomplex De MASt.
Cultuur snuiven
In zijn schamele vrije uren mag Kees graag in de natuur vertoeven. Alle pure schoonheid en diversiteit geven hem ruimte en energie. Wat verder van huis brengt hij met zijn echtgenote graag de vakanties door in Italië, in de Oostenrijkse bergen en in het noorden van Spanje. Cultuur opsnuiven en kennismaken met de lokale bevolking en hun typische gewoontes zijn zijn favoriete bezigheden in den vreemde.
Actuele perikelen
Als je het voor het zeggen zou hebben, wat zou je dan het liefst binnen afzienbare tijd veranderd willen zien in het dorp, is een vraag waar Kees, gezien zijn felle reactie, blijkbaar op gehoopt had. Hij kent Kaatsheuvel per slot van rekening als zijn broekzak. "Ik zou tegen de winkeliers en de ondernemers willen zeggen: ‘Stap uit je comfort zone. Probeer op zakelijk vlak anders te gaan denken. Twijfelaars zullen er altijd blijven. Maar niets doen is absoluut not done. Wees inventief. Ontsnap uit die de dagelijkse 9-tot-6 gedachte en probeer je in te leven in de steeds wisselende behoeften. Plaatselijke retailers en ondernemers moeten meer regionaal denken. Zeker in de kleinschalige plaatsen en dorpen die kwetsbaar zijn. Doorbreek die oude, vaste stramienen. Bedenk in deze veranderende maatschappij en het veranderende koopgedrag mogelijkheden om je te onderscheiden. Doe iets! Doe het samen. Verander je openingstijden. Zorg dat jouw toko er om 9.00 uur ’s morgens uitnodigend uitziet. De ramen lappen doe je vóór negenen in plaats van om half elf. Zoek samenwerking om hardop te denken en zo ideeën te ventileren. Zorg elke week voor een ‘lokker’." Kees heeft nóg een suggestie: "Laat elke middag een boemeltrein rijden vanaf de Efteling naar de kom van het dorp. Laat de creatievelingen van het Sprookjesbos daarin participeren. Doe het wellicht stapsgewijs. De vrijdagmiddag zou daar uitermate geschikt voor zijn."
Is er potentie? "Wie zal het zeggen. Goedbedoelde hints al op voorhand bekritiseren heeft geen zin. Daar moet je over discussiëren met je collega’s. Collectief. Met een positieve kijk op de zaak. Op voorhand denken: ‘Dè ies tóch niks’, is een dooddoener’."
Als Kees Grootswagers met dit welgemeende pleidooi een (waarschijnlijk niet eerste) discussie op gang kan brengen, is er in elk geval een stap gezet.
Vrede
Op de vraag wat zijn tweede grote wens is, is Kees kort en bondig: "Vrede, gezondheid, liefde en verdraagzaamheid. En niet te vergeten: Pluk de dag!"